همسرم ...

آمدنت را یادم نیست.

بیصدا

آمدی بی انکه من بدانم

بی اجازه ماندی بی آنکه من بخواهم

اما اکنون ذره ذره ی وجودم ماندنت را تمنا میکند

مهمان نا خوانده ی قلبم بمان که ماندنت را سخت دوست دارم

بمان برای باور من که لحظه لحظه ی زندگی خویش را با تو پیوند زده ام

بمان که سخت دوستت دارم سخت نیازت دارم در کوره راه های زندگیم در پیچ و تاب این آدمها فقط تو را باور دارم نمی دانی مواظبتت از ما چقدر شیرین است عشقت بودنت همراهیت تکیه گاه بودنت را می ستایم بهترینی جذابترینی . دوستت دارم هزاران بار خوشحالم که خداوند مرا از آن تو آفرید .