خورشید من

...

پررنگ ترین خاطره از روزهای دانشگاهیم کوهنوردی های آخر هفته اش هست .. کوهنوردی های دسته جمعی با دوستم سمانه .. خنده های بی هوا .. انرژی مضاعفمون .. نم نم بارون .. کوه نوردی روی ماسه های یخ کویری بوی خاک حسی را القا می کند که قادر به توصیفش نیستم دوران بچگی وقتی از سفر تابستانی برمی گشتیم به محض ورود به شهرمان بوسه بر خاک شهرمان می زدیم بله هرچند خشک هر چند کویری اما زادگاهم است کوهنوردی حالمان را واقعا خوش می کند و این هم لحظه ای از فرودمان که جای خالی او را با دل و جان حس کردیم ...

  هوای سه نفره نه ابر می خواهد ، نه باران ، نه یک بعدظهر پائیزی ! کافیست حواسمان بهم باشد ... ... هلیا در حال غذا دادن (خاک ) به گلهای رستوران ...  ... این فیگور هلیا رو عاشقم ... کوچ مرغان دریایی ... خیلی زیبا بود مخصوصا حس پروازش ... پرواز دخترکم ... دختری همسن سال هلیا از بادبادکها می ترسید جیغ میزد گریه می کرد اما نمی دونم اطرافیانش چرا اصرار داشتند که نترسه ... خوب بچه می ترسه چاره اش یه کلام بود همدردی .. تایید ..               هلیا متعجب از شیون دخترک ... شکار لحظه ها ... ای جانم بگیر ت...

چندی پیش در آفتاب بعد از بارون با دخترک موفرفری به پارک محله رفتیم اینجا نقاشی روی دیوار مهد کودک رو با هم دیدیم هلیا گفت rubitt مامان رو نگاه کن تا ازت عکس بگیره این آقاپسره هم با پدرش اومده بود و یه دونه نارنگی بهش دادن همانا گریه های بی پایان هلیا هم همانا  حین سه چرخ سواری هلیا بوق می زد می گفت آقا برو دیگه سه ساعته ایستادی ...   ...

نحسی امسال رو به در کردیم ان شالله تا آخر سال نحسی دور از ما باشه . امیدوارم خداوند آنچه را که در ذهن داریم در قالب مصلحتش براورده  کنه . و اما سیزده به در ما در  پارک جنگلی عامری سپری شد کنار کسانی که دوستشان داریم ... هلیا داشت با آهنگ کردی  می رقصید.. ...

با بادبادکی ها رفتیم اردوی نیمروزی . کمی نشستم خستگی در کنم ناگهان هلیا عقب عقبی آمد روی مچ پایم نشست و مشغول ریختن آب در لیوان شد . دلمان ضعف رفت به تمام معنا ...    ...

اشتباه نکنم از زمان بدنیا آمدن هلیا یک یا دو بار بیشتر نشده که بدون هلیا بیرون رفته باشیم . به دیدار خانواده همسرم رفتیم . هلیا از نوزادی در آمده و کودک نوپایی شده است . خانواده تشنه بودن با هلیا و ما محتاج دقیقه ای تنها دست در دست هم قدم زدن به گردش رفتن هستیم . چه جایی بهتر از مکان  شروع زندگیمان ! دوباره کبوتر می شویم و به حکم دو کبوتر جوجه امان را در آشیان به امانت نهاده و به کوچه پس کوچه های خاطراتمان بال میگشاییم . به دیدار دوستان قدیمی می رویم . ساعات خوبی را سپری کردیم هر پدر و مادری نیاز دارد چند ساعتی در ماه بدون کودک خود به گردش برود به پیاده روی برود .. به همه پدرها و مادرها توصیه می کنم سا...

هوای زیبای دی ماه جنوب ما را به هوس می اندازد تا ناهارمان را در کنار ساحل بخوریم . دخترمان  هم از خودمان لیلی تر!  اندکی زیر پرتو خورشید دراز می کشیم حرکت ابرها را می بینیم از سکوت از صدای موجهای دریا آرامش کسب می کنیم . خوشبختی همین لحظه هاست همین لحظه ایی که می تواند بد باشد یا خوب . همین لحظه ایی که متوجه کلمه جدید دخترت می شوی . مرده بیان احساستم هلیا. ... فدای نکوووووو گفتنت ..   پدر استراحت می کند و ما دو رفیق دو دوست دو همبازی به کارمان بازیمان مشغول می شویم اما هلیا بازی می کند و این بار فقط تماشایش می کنم حرکاتش را نگاهش را زیر نظر می گیرم دقتش مرا می کشد... نیم ساعتی خاک بازی و بعد کن...